Haarschnitt

^{HAARSCHNITT-TECHNIK}

Alpaki strzyże się raz w roku, od końca kwietnia do końca czerwca, a zwykle najlepszym pogodowo miesiącem na strzyżenie w Polsce jest maj. Przed tym ważnym wydarzeniem warto dokładnie się przygotować, aby wszystko odbyło się sprawnie i efektywnie dla całego zespołu.

‍

^{SAMEMU LUB Z POMOCĄ PROFESJONALNEGO STRZYGACZA}

Alpaki można strzyc samemu, ale nie jest to łatwe. Zależy nam na połączeniu kilku ważnych czynników: aby ostrzyć alpakę ładnie i szybko, przez co zminimalizować jej stres, jednocześnie nie zaciąć zwierzęcia oraz nie uszkodzić runa, bo to jest całoroczny dorobek. Najgorsze są tzw. “second cuts”, czyli krótkie, nierówne ścinki, zwykle odcinane z runa przy ciele, kiedy maszynka nie jest odpowiednio dobrze prowadzona po ciele alpaki.

Jeżeli wybierzemy opcję z usługą zewnętrzną najlepiej wybrać i umówić termin z dużym wyprzedzeniem, nawet na początku roku kalendarzowego, gdyż terminarz dobrych strzygaczy jest zawsze wypełniony po brzegi, szczególnie w najlepszym okresie dla strzyżenia. 

Jeśli chcemy strzyc sami najlepiej wybrać się na organizowane w różnych miejscach w Polsce kursy pod okiem doświadczonych strzygaczy.

‍

^{NA STOLE LUB NA MATERACACH NA ZIEMI}

Alpaki strzyże się na leżąco w uwiązaniu, co chroni alpakę przed zacięciem oraz asystujących pracowników przed urazami np. kopnięciem, czy zacięciem ostrym paznokciem. Strzygacze preferują dwie metody: strzyżenie na specjalnie zbudowanym do tego celu stole obrotowym lub na ziemi wyścielonej plandeką z materacami, które zapewniają komfort alpace oraz strzygaczowi, który strzyże na kolanach. W naszej hodowli preferujemy stół, bo pozycja w której strzyżemy oszczędza nasze kręgosłupy. Do tego umożliwia delikatne położenie samic nawet w wysokiej ciąży.

Obrotowy stół do strzyżenie można zbudować samemu lub kupić go za granicą u innych hodowców budujących sprzęty do obsługi alpak.

‍

‍

^{Dienstprogramme}

• Waga do ważenia alpak - alpaki ważymy przed i po strzyżeniu - w ten sposób dowiadujemy się ile runa w całości zostało wyprodukowane od ostatniego strzyżenia
• Szczotki i nożyczki lub brzytwa - do delikatnego oczyszczenia runa przed strzyżeniem. Sprawdzają się szczotki dla koni, którymi delikatnie wyczesujemy zabrudzenia, bez naruszenia struktury runa. Nożyczki używamy rozłożone jak brzytwa, poziomym ruchem oczyszczamy runo poprzez odcinanie kruchych końcówek, do których zwykle czepiają się różne roślinne pozostałości.
• Woreczki strunowe w wielkości ok. 10-15 cm - na próbki runa do badania w laboratorium
• Zeszyt lub kartki papieru z podkładką oraz długopis i linijka - aby zapisywać dane: wagę całego runa i samego welonu oraz długość runa
• Cienka agrowłóknina o grubości np 60g/m2 - do pakowania welonów, które chcemy wysłać na wystawę runa lub na spokojnie obejrzeć po wystawie
• Taśma klejąca lub agrafki - do zabezpieczania zwiniętej agrowłókniny
• Markery lub naklejki z mocnym klejem - do opisywania zwiniętych run
• Papierowe worki o pojemności np. 100l - na runo z osobna drugiej i trzeciej klasy do wykorzystania w produkcji kołder lub dywaników
• Ręczniki papierowe lub podkłady dla zwierząt - to na wypadek oddawania moczu przez zestresowane alpaki
• Skarpetki - mogą być używane, czyste, do założenia na nos w przypadku, gdy alpaka w stresie pluje
• Miotła, szufelka, ewentualnie kompresor - do sprzątania podłogi między kolejnymi alpakami, szczególnie w przypadku zmiany koloru runa
• Worki na śmieci - na odpady 
• Specjalny stół do czyszczenia runa - zwykle blat zbudowany jest z siatki w plastikowej osłonie o oczkach 2x2 cm. Można go zbudować z dwóch koziołków budowlanych i drewnianej ramy z siatką w środku.
  
  ‍

‍

^{SPRZĘT STRZYGACZA}

• Stół lub plandeka z materacami oraz specjalna uprząż do wiązania przednich i tylnych kończyn
• Wysokiej jakości maszynka o odpowiedniej mocy i obrotach
• Bardzo dobrze naostrzone grzebienie ze specjalnymi płozami przystosowane do alpak oraz nożyki
• Specjalny olej techniczny do maszynki oraz klucz do grzebienia i nożyka
• Przedłużacz - zwykle kabla od maszynki jest za mało
• Podłużny i długi worek napełniony piaskiem - można go położyć alpace na szyi celem lepszego przytrzymania alpaki na stole lub materacu
• Czołówka - szczególnie przydatna przy strzyżeniu ciemnych alpak
• Rękawiczki - Kornelia preferuje winylowe, bo zapewniają dobre czucie i nie odparzają skóry
• Apteczka: płyn do dezynfekcji ewentualnych małych ran, super glue na wypadek zacięcia, spray do zabezpieczenia rany
• Specjalny sekator - w przypadku przycinania również paznokci
• Jeżeli wykonujemy też przeglądu ciała alpak warto mieć przygotowane preparaty przeciwko świerzbowi, który może zostać odkryty podczas strzyżenia
  

‍^Refugium

Poza strzygaczem do pomocy zwykle potrzeba kilku osób (minimum 2-3), aby podzielić i wykonać następujące zadania. Dlatego jeśli to możliwe można zorganizować wolontariuszy, dla których to jest ciekawe doświadczenia, a dla nas duża pomoc.
‍
Oto zadania, które trzeba wykonać:
‍

• zważyć alpakę przed strzyżeniem
• wyczesać delikatnie z wierzchu runo
• doprowadzić na miejsce strzyżenia i położyć na stół lub materac
• pobrać, dobrze zapakować i opisać próbkę runa do badania w laboratorium
• zbierać runo dzieląc je na pierwszą klasę - welon, drugą i trzecią oraz zapakować w agrowłókninę i oddychające worki. Wszystko dobrze oznaczyć
• obciąć paznokcie, ewentualnie wykonać inne drobne zabiegi korzystając z unieruchomienia alpaki
• zważyć alpakę po strzyżeniu

^{POTRZEBNY CZAS I DUŻO MIŁOŚCI
‍}

Wprawiony strzygacz strzyże alpakę w 10-15 minut, zatem w jeden dzień potrafi ostrzyc stado liczące 40 - 50 alpak. Początkujący strzygacz potrzebuje na zabieg nawet 40 minut, ale przy małych stadach można sobie pozwolić na komfort wolniejszego strzyżenia, jedynie alpaki mogą być nieco zdrętwiałe po długim leżeniu.

Najważniejsze, aby wszystko dobrze zaplanować, podzielić role i pracować w spokoju dla komfortu alpak, ale i całego zespołu. Ważne są dobre emocje, intencje i dużo miłości dla alpak, szczególnie w tym trudnym dla nich momencie.
‍

Powodzenia!

‍